مقالات

خدا جان سلام هدفم بهشت رفتن است

خدا جان سلام

هدفم بهشت رفتن است

خدا جون سلام ، ما میدونیم که تو و رگ گردن ما ، با هم چه رابطه ای دارید . نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَریدِ ق، 16 ترجمه: و ما بدو از رگ گردنش نزدیک‌تریم‏. اما من فقط و فقط هدفم به بهشت رفتن است . درسته که تو قران گفتی قُولُوا: لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، تُفْلِحُوا". بگویید خدائی جز خدای یکتا نیست و رستگار شوید . من احتیاط هم می کنم و متقی می شوم که در سوره بقره میفرماید «3» الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَ یُقِیمُونَ الصَّلاةَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ‌. (متّقین) کسانى هستند که به غیب ایمان دارند و نماز میخوانند و از آنچه که به آنها روزی دادیم انفاق می کنند . خوب من چنین آدمی هستم دیگر . هر چیزی را که من نمیشناسم جزو غیب ها برای من است و من ایمان دارم و ایمان کامل هم دارم . از زمان بچگی ، و قبل از زمان بلوغ ، نماز می خوانم . و انفاق هم می کنم ، پس دیگر چه بهانه ای وجود دارد ؟ حتما" و حتما" به بهشت میروم و هیچ احدالناسی هم نمیتواند در آن شک بکند . چون میدانم بهشت جای خوبی است و در بهشت مشقت هم نیست و صفای کامل هم هست که نوعیتش را کسی ندیده است . همین اطلاعات کافی است و نیازی هم ندارم که بیشتر از این بدانم و وقتم را دیگر بیشتر صرفش نمیکنم . چون هرگز به جهنم نخواهم رفت در مورد جهنم هم هیچ نیازی ندارم که اطلاعاتی داشته باشم . و اما در موردِ تو ، خدا جونم . در مورد تو من تمام صفات ثبوتیه و سلبیه ات را صدها بار خوانده ام و میشناسم و به آن هم ایمان دارم و هیچ نیازی ندارم که خودِ خودِ تو را بشناسم و در حد ایمان به غیب میشناسمت که تو هم در داخلش هستی و من ایمان آوردم ، خلاص . در مورد عدالتت هرگز فکر نمیکنم . چرا که تو عادلی و من اگر شک کنم به جهنم میروم پس اصلا" لزومی ندارد که من در موردش چیزی بدانم و فکرم بطرف کفر حرکت کند . من هدفم رفتن به بهشت هست و ضرورتهایش را پی میگیرم . هیچ کس نمیتواند شک کند که من حتما" و حتما" به بهشت میروم . من هرگز در مورد خلقتت فکر نمیکنم و اگر فکر کنم نتایجی که من میگیرم سوای نتایجی خواهد بود که تو در نظر داری که گفته ای من چیزهائی میدانم که شما نمیدانید . پس من این کار را نمیکنم . من خوره ی جلسات قرانی بودم و دم دم توی جلسات قرانی پلاس بودم و قورتشون میدادم همه ی مفاهیمش را . و تمام مفاهیم قران را در جلسات سطح بالا بلعیده ام . با مرحوم مرتضی مطهری ، در ماه رمضان سال 1343 در مسجد شاه آباد توی خیابان جمهوری ، تفسیرهایش را میبلعیدم و بعدشم من و اون با هم دیگه به خیابون میومدیم و مثلِ دو نفر جی جی باجی ، نیم ساعتی گفتگو میکردیم که خدا جون تو خودت که تمام جزئیاتشو از من هم بهتر میدونی ؟ ولی مردم ! از شما پنهان است و مداخله هم نکنید بی زحمت . با مرحوم سید ابوالقاسم شجائی ، خیلی قاطی بودیم . با شیخ جعفر شجونی فومنی که دیگه نگو ، جون جونی بودیم . همش پای منبرشون مینشتم و حرفاشونو می بلعیدم . با آیت الله برقعی هم آره . پای منبرش مینشتم . مهندس مصحف هم که بعدها استاندار مازندران شد هنوز انقلاب نشده بود که آره . گوش میکردم و اونم گوش میکرد . فلسفی هم آره . همش پای منبرش بودم . با قدرت الله بختیاری نژاد هم که قران فارسی را بعدها نوشت و توی خارج از ایران منتشر کرد هم ، آره . دوست شده بودیم و توی خونش هر جمعه جلسات خصوصی ی آیات قران داشتیم و چاپ میکرد . اما یک آیه . با ترجمه فارسی ، ترجمه انگلیسی ، ترجمه فرانسه . میدادم پشت شیشه ی مغازه ها میزدن و منم حفظ میکردم و بلد بودم . گفتم که مفاهیم قران رو میبلعیدم . مگه نگفتم ؟ خدا جونم . من نه نیازی دارم که تورو بشناسم و نه بدونم چیکار میکنی . همین اندازه که میدونم هستی کافیه ، از سرمم زیاده . همین اندازه که میدونم عادلی و شک نمیکنم . بسّمه دیگه و از سرمم زیاده . تقلیدمم که میکنم و مجتهدمم هرچی که بگه خیلی خیلی هم درسته . از گفته های تو هم درست تره . میدونی چرا ؟ برای این که وقتی من به مجتهدم میگم که خدا میگه لقد ارسلنا ... 25 حدید میگه خفه شو ! تو از قران چی میفهمی ؟ ما هستیم که یک عمر در قران غرق شدیم و قران رو میفهمیم . قران هفت بطن داره و هر بطنش هم هفتاد بطن ، و اصلا" کار تو نیست . دیدم ای دادِ بیداد . چه حرفِ درستی میزنه ؟ مرا چه به فهمیدن قران ؟ مگر من هدفم این نیست که به بهشت بروم ؟ خوب کافی است که مومن باشم که هستم . نماز بخوانم که می خوانم . انفاق بکنم . که میکنم . مقلد مجتهدم باشم که هستم . روی حرفِ مجتهدم که نبایستی حرف بزنم ، دیگه نمیزنم . ناراحتش نمیکنم . قطعا" هم به بهشت میروم . پس از مرگ چه اتفاقی می افتد ، به من چه ؟ جهنم چیه ؟ به من چه ؟ من که هدف ندارم که به جهنم بروم ، فایدش چیه که بدونم جهنم چیه ؟ درست نمیگم ؟ بهشت چه خصوصیاتی داره ، به من چه ؟ من که حتما" به بهشت میروم ، آنموقع به چشم خودم همه چیزها را می بینم دیگه ؟ حالا زور بزنم که چی چی رو بفهمم ؟ اصلا" واسه چی ؟ چرا وقتم را بگذارم که بدونم . لزومی نداره ؟ فکر میکنم شما هم با من هم نظر هستید ، مگه نه ؟؟؟؟؟؟؟